Καλοδεχούµενες οι τελευταίες εγκρίσεις των Νέων Αγροτών και εύσηµα στις αρµόδιες αρχές που κατάφεραν αυτή τη φορά να καταλήξουν σε ανακοινώσεις αποτελεσµάτων σε πολύ µικρότερο χρόνο (περίπου 6 µήνες) από άλλες φορές.
Βεβαίως, οι «µικροί ιππότες» της αγροτικής παραγωγής θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα µεγάλα τους προβλήµατα µάλλον τώρα αρχίζουν.
Καµιά περίπτωση δεν είναι ίδια µε την άλλη και κανένας αγρότης νέος ή παλιός δεν ταυτίζεται µε τον διπλανό του. Ωστόσο ο τρόπος µε τον οποίο αναπτύσσεται στη χώρα µας η αγροτική δραστηριότητα δεν εγγυάται και τα καλύτερα των αποτελεσµάτων για τους εµπλεκόµενους στο συγκεκριµένο πεδίο δράσης.
Ας ξεκινήσουµε από το εξής απλό. Ποιος θα πρέπει να είναι ο ελάχιστος κλήρος και ποια η εµβέλεια της αγροτικής εκµετάλλευσης για να είναι µια µονάδα βιώσιµη;
Κάποια ελάχιστα όρια περί της τυπικής απόδοσης που έχουν θεσπισθεί για τη µοριοδότηση των υποψήφιων νέων αγροτών, µάλλον ως θεωρητικά θα πρέπει να αντιµετωπίζονται και σε καµιά περίπτωση δεν εγγυώνται την οικονοµική βιωσιµότητα της αντίστοιχης δραστηριότητας.
Την ίδια στιγµή, σε κάποιες από τις παρατηρήσεις που παρουσίασε στα Χανιά την περασµένη εβδοµάδα (ρεπορτάζ σελ. 16-17 Αgrenda 867) η Παγκόσµια Τράπεζα επισηµαίνει µεταξύ άλλων ότι οι µικροί αγρότες (µικρή εκµετάλλευση) στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς δεν διαθέτουν εναλλακτικούς τρόπους επιβίωσης, εµφανίζονται πολύ αποτελεσµατικοί, µε οικονοµικούς όρους, όσο είναι µικροί. Αρχίζουν να χάνουν όµως τον έλεγχο, όταν προσεγγίσουν µεσαία µεγέθη εκµεταλλεύσεων. Κι αυτό, λόγω περιορισµών στη διαχειριστική ικανότητα και την οργάνωση, µέχρι να γίνουν πραγµατικά µεγάλοι.
Αυτή είναι η λεγόµενη «κατάρα των µεσαίων» στη γεωργία, επισηµαίνουν οι αναλυτές της Παγκόσµιας Τράπεζας, τονίζοντας ότι σε µια χώρα όπως η Ελλάδα, µε δηµόσιο χρέος 200% του ΑΕΠ που επιδιώκει να εστιάσει σε παραγωγικούς τοµείς όπως η γεωργία για να ανακάµψει, οφείλει, οι αγροτικές της πολιτικές και οι ενισχύσεις να λαµβάνουν υπόψη τους αυτά τα δεδοµένα. Τα λέµε όλα αυτά, γιατί το ποσό των 40.000 ευρώ το οποίο έβαλε πολλούς νέους στον πειρασµό για να γίνουν αγρότες, είναι πολύ µικρό µπροστά στους δεκάδες «άθλους» που θα πρέπει να καταφέρουν µέχρι να δηµιουργήσουν στέρεες βάσεις στο συγκεκριµένο πεδίο δραστηριότητας. Αλλιώς, θα τους λένε… το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες