Από αδιέξοδο σε αδιέξοδο και από ήττα σε ήττα, οδηγούνται τα τελευταία χρόνια οι συντελεστές της αγροτικής παραγωγής, καθώς ο διεθνής ανταγωνισµός εντείνεται και την ίδια στιγµή, οι κρατικές δοµές που υπήρχαν για την υποστήριξη του αγροτικού χώρου έχουν καταρρεύσει χωρίς να υπάρχει διάδοχη κατάσταση.
Οι ιδιώτες αγροτικοί σύµβουλοι ασχολούνται µόνο µε φακέλους για αναπτυξιακά προγράµµατα και παρεµπιπτόντως µε τις δηλώσεις ΟΣ∆Ε, οι συνεταιρισµοί δεν βρίσκονται στα καλύτερά τους, η ΕΘΕΑΣ ψάχνει ακόµα το δρόµο για την ενηλικίωση και οι εκάστοτε κυβερνώντες οµφαλοσκοπούν, µη δυνάµενοι να χαράξουν µακρόπνοη και συνεπή πολιτική σε έναν τόσο ευαίσθητο χώρο.
Οι µεγάλες καθυστερήσεις στην έκδοση των εφαρµοστικών αποφάσεων για τη νέα ΚΠΑ (ρεπορτάζ σελ. 10) συνιστά απτό δείγµα της παθητικής στάσης που υπάρχει από την πλευρά της διοίκησης και της πραγµατικής αδυναµίας της πολιτικής ηγεσίας να µαναντζάρει την κατάσταση. Έτσι, µια ευρωπαϊκή αγροτική µεταρρύθµιση, όπως είναι αυτή της νέας ΚΑΠ (2023-2027) που λόγω των ειδικών συνθηκών (πανδηµία) πέρασε από σαράντα κύµατα, στην Ελλάδα δεν µπόρεσε να βρει ποτέ την… πατρότητά της. Άρχισε να βάζει τα πρώτα της λιθαράκια σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στον απόηχο της µεγάλης οικονοµικής κρίσης µε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης τον Βαγγέλη Αποστόλου, για να περάσει, µάλλον αδούλευτη, στην ευθύνη του διαδόχου του, Σταύρου Αραχωβίτη, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έπνεε τα λοίσθια. Μοναδική παρακαταθήκη, η ανάθεση, από τον τότε γ.γ. Χαράλαµπο Κασίµη, µιας µελέτης για τη νέα ΚΑΠ στους καθηγητές της Γεωπονικής Αθήνας (Κλωνάρης, Βλάχος και Τσιµπούκας).
Ήταν το πρώτο και σηµαντικότερο από τα θέµατα στον «µπλε φάκελο» που παρέδωσε, µόλις ανέλαβε πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Μάκη Βορίδη, µε την ελπίδα ότι µια κυβέρνηση µε φρέσκια και ισχυρή λαϊκή εντολή, θα έπαιρνε στα ζεστά αυτό το θέµα και θα διαµορφώσει µια καθαρή γραµµή πλεύσης σε ένα τόσο κρίσιµο ζήτηµα, σε µια τόσο σύνθετη εποχή. Στην αρχή φάνηκε πως κάτι πάει να γίνει. Μέχρι που και τον Βορίδη… τον έζωσαν τα φίδια. Λίγο ο κορωνοϊός και περισσότερο η σχέσεις που καλλιέργησε µε τη… λάθος πλευρά της ιστορίας, ένας υπουργός µε πολιτικό εκτόπισµα, όπως ο Βορίδης, χάθηκε στη µετάφραση.
Τι να πούµε τώρα για τον διάδοχό του στην πλατεία Βάθη, τον Σπήλιο Λιβανό. Η µοίρα θέλησε να είναι αυτός που όφειλε να καταθέσει στις Βρυξέλλες το λεγόµενο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για τη νέα ΚΑΠ. Και το κατέθεσε! Και ψάχνουν ακόµα να καταλάβουν υπηρεσιακοί και επόµενη πολιτική ηγεσία τι κατέθεσε. Έγιναν και κάποιες «διορθώσεις». Ψύλλοι στ’ άχυρα. Το κακό είχε γίνει και οι επιπτώσεις του γίνονται φανερές µέρα µε τη µέρα. Η καθυστέρηση στην έκδοση των εφαρµοστικών αποφάσεων είναι µόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η συνέχεια επί της οθόνης.